Eskiden düşünen insan makbul sayılırdı. Şimdi fazla düşününce provokatör damgası yiyorsun. Gözlerinin içine baka baka yapılan her şeyi sineye çeken, kabullenen, sorgulamayan bir profil çizildi önümüze adını da Uyumlu vatandaş koydular.
Elektrik faturası maaşın yarısına yaklaşmış ama olsun. Devletimiz büyüyor ya önemli değil.
İhale yine aynı firmaya gitmiş? Tesadüftür, işini iyi yapıyordur ondan veriyorlar..
Bir bakan oğlunun saati ev kredisi kadar? Takma kafana, markadır o marka diye geçiştiriyoruz..
Eskiden bu halkın sabrı taştı derlerdi. Şimdi taşıp bir yere gidemeyen bir sabırla yaşıyoruz. Çünkü bizi sabretmeye değil, unutmaya alıştırdılar. Hatırlayan cezalandırılıyor, hatırlamayan ödüllendiriliyor.
Bu ülkede artık hafızasız olmak bir yaşam stratejisi haline geldi. Hatta bir kariyer basamağı. Ne kadar unutkansan, o kadar yükselebilirsin. Düşünsene, bir gün televizyona çıkıp ben hiçbir şey hatırlamıyorum dediğinde millet alkışlıyor. Burası Türkiye, burada hafıza değil, biat prim yapıyor.
Ama ben hatırlıyorum. Ve hatırladıkça yazacağım. Siz de unutmazsanız, belki bir gün her şey gerçekten değişir. Ya da değişmiş gibi yaparız, o da olur. Kalın sağlıcakla ...
